Bolu’dan doğup Devrek’te Devrek ve Soğanlı Çayı ile birleşen kısımdan sonra da Filyos nehri adını alan bu ırmak, tarih boyunca yöre insanının geçim kaynağı olmuştur. Özellikle Osmanlı Dönemi’nde ormanlardan kesilen ağaç tomruklarının Filyos sahiline taşınmasında nehir, ekmek kapısı olmuş çilekeş yöre insanına…
Hani ‘ekmeğini taştan çıkardı’ denir ya işte tam öylesi…
Kereste ticareti, son yıllara kadar hemen hemen tek geçim kaynağı idi yörenin.
Maden kömürünün bölgede bol miktarda var olduğunun keşfedilmesi ile çilekeş yöre insanı için Filyos nehri ekonomik manada ikinci plana atıldı.
Tabii ki doğal olarak yöre insanı, nehir üzerinden de ulaşımını sağlamak zorunda idi…
Ulaşımını sağlamak için de nehrin değişik yerlerinde ahşaptan kurduğu köprüleri devreye soktu. Bu amaçla 1872 yılında Devrek’te, bugünkü eski Zonguldak ve Çomaklar Köprüsü’nün bulunduğu alanda ahşap iki köprü inşa edildi.
14 Mart 1865’de de Devrek ile Gökçebey/Tefen arasındaki nehir üzerinde ahşap bir köprü inşa edildi.
Ancak ahşap köprülerin şöyle bir sorunu oluyordu…
Nehir ne zaman taşsa ve çilekeş insanımız bir sel felaketi ile karşılaşsa bu ahşap köprüler her seferinde yıkılıyor ve yeniden tamir ediliyordu.
Sel felaketleriyle insanımız hem mal ve hem de can kayıpları veriyordu.
Nitekim miladi 1325 yılında da Ereğli’de Gülünç nehri üzerindeki Orhan Köprüsü çeşitli onarımlardan geçmişti.
18 Aralık 1858 yılında, Devrek ve Çaycuma’yı da kapsayan büyük bir sel felaketi yaşandı ve mecrasından çıkan nehir eski yatağına döndürülmeye çalışıldı. Hatta bu felaketle yukarıda sözünü ettiğimiz eski Zonguldak Köprüsü de yıkıldı. Zaptiye emiri İzzet Paşa tarafından da yıkılan bu köprü yeniden inşa edildi.
11 Ağustos 1907 yılında da Devrek ve Çaycuma başka bir sel felaketine maruz kaldı ve bu eski Zonguldak Köprüsü yeniden yıkılmaktan kurtulamadı. Bu kez ahşap köprü, Devrek belediye reisi Halil Ağa tarafından yeniden inşa edildi.
Devrek ve Çaycuma 22 Ocak 1912 yılında başka bir sel felaketi daha yaşadı ve halkın bir kısmının evleri bu sel suları ile büyük zarar görerek yıkıldı, tıpkı 1998 yılı sel felaketi gibi.
Bu durum bölge insanının bir imtihanı sanki…
Basından takip ettiğim kadarıyla Çaycuma Köprüsü de baraj kapaklarının açılması sonucu fazla suların tahliyesi ile köprünün tazyik edilmesi sonucu yıkıldı. Yıkılırken de köprü üzerinde minibüs içinde ve yaya olarak geçmekte olan çilekeş insanımız nehre düşerek hayatlarını kaybettiler.
Minibüs içinde bulunanlar arasında Çaycuma Belediye Başkanımız Mithat Gülşen Bey’in babası ve yeğeni de var…
Mithat Gülşen Bey doğal olarak çok üzgün ve ilk haberi duyduğunda gözyaşları içinde hastaneye kaldırıldı. Şükür ki şimdi iyi…
Kazada hayatlarını kaybedenlerin yakınlarından bir kısmı Mithat Bey’e sitem ediyor…
Ama onun da içi yanmış…
İki can da o kaybetti…